แบ่งปันประสบการณ์ชีวิต

ไม่ระบุชื่อ 26 เมษายน 2568 เวลา 22:15:34 น.

มองไปทางไหนก็เจอแต่เรื่องให้ปวดหัว

เอ้าเฮ้ย... ไอ้หนุ่ม ไอ้สาว ทั้งหลาย วันนี้อากาศมันครึ้มๆ เหมือนใจคนบางทีก็หม่นๆ ตามไปด้วย ว่ากันตามตรงนะ โลกเรานี่มันชักจะยังไงๆ พิกล

เมื่อวานเพิ่งอ่านข่าว ไอ้โน่นก็ขึ้นราคานี่ก็แพงขึ้นทุกวี่ทุกวัน ค่าแรงเท่าเดิมเพิ่มเติมคือหนี้สิน บางคนทำงานหัวแทบแตก เงินเดือนชนเดือนยังไม่พอ กลางคืนยังต้องมานั่งขายของออนไลน์ หาทางประทังชีวิต

มองไปทางไหนก็เจอแต่เรื่องให้ปวดหัว การเมืองก็ร้อนระอุเหมือนแดดเดือนเมษา กฎหมายก็เหมือนงูเลื้อยตามกันไม่ทัน ไอ้ที่ควรจะปกป้องคนเล็กคนน้อย ดันกลายเป็นเครื่องมือให้คนมีอำนาจซะงั้น

แล้วไอ้เรื่องความปลอดภัยในชีวิตนี่ก็อีกเรื่อง ข่าวตีกัน ข่าวปล้น ข่าวทำร้ายกัน มันเยอะเสียจนบางทีก็อดคิดไม่ได้ว่า นี่มันเมืองไทยจริงๆ หรือเปล่า หรือว่าเราหลุดเข้าไปอยู่ในหนังบู๊น้ำเน่ากันแน่

ถามจริงๆ เหอะ ตอนนี้พวกเอ็งยังมีพลังชีวิตเหลือกันบ้างไหมวะ? ไอ้พลังที่จะลุกขึ้นมาสู้ ไอ้พลังที่จะยิ้มให้กับวันใหม่ ไอ้พลังที่จะมีความหวังว่าพรุ่งนี้มันจะดีกว่าวันนี้

บางคนอาจจะบอกว่า "โอ๊ยลุง... พูดง่ายนี่นา ชีวิตมันไม่ได้สวยหรูเหมือนในละคร" เออ... กูรู้ กูไม่ได้ตาบอด กูเองก็เจอมาไม่น้อยกว่าพวกเอ็งหรอก ไอ้ความรู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง อยากจะนอนอยู่เฉยๆ ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นน่ะ มันเคยแวะเวียนมาทักทายกูเหมือนกัน

แต่กูจะบอกอะไรให้นะ ชีวิตมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว ไม่มีใครเกิดมาแล้วมีพรมแดงปูทางให้เดินหรอก ทุกย่างก้าวที่เราเดิน มันต้องมีอุปสรรค มีขวากหนามให้เราได้เรียนรู้ ให้เราได้เติบโต

โลกมันยากขึ้นทุกวัน นั่นมันเรื่องจริง แต่ไอ้ที่สำคัญกว่านั้นคือ เราจะรับมือกับความยากนั้นยังไง เราจะปล่อยให้ความยากนั้นมันกัดกินพลังชีวิตของเราไปจนหมด หรือเราจะลุกขึ้นมาแล้วบอกกับตัวเองว่า "เออ... ยากนักใช่ไหม? งั้นกูจะทำให้ดู"

ภาพประกอบ : ความยากยุ่งในชีวิต ก็มุงเข้ามาเหมือนสัตว์ประหลาดบุกโลกนั่นแหละ

การวางแผน การคิดอย่างเป็นระบบ มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะเว้ย มันคือเครื่องมือสำคัญที่จะช่วยให้เราประคองชีวิตของเราไปได้ในโลกที่มันผันผวนแบบนี้

ลองนั่งลงแล้วถามตัวเองดูอย่างจริงจังว่า "เป้าหมายในชีวิตกูคืออะไร?" ไม่ต้องยิ่งใหญ่อลังการก็ได้ เอาแค่เป้าหมายเล็กๆ ที่เราสามารถทำได้จริงในแต่ละวันก็ได้

แล้วลองคิดดูว่า "กูจะไปถึงเป้าหมายนั้นได้ยังไง?" วางแผนทีละขั้นตอน มองหาทางเลือก มองหาโอกาส มองหาคนที่พร้อมจะช่วยเหลือเรา

อย่าทำตัวเป็นเรือที่ไม่มีหางเสือ ปล่อยให้ลมพัดพาไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายมันก็จะไปเกยตื้นอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้

ชีวิตมันไม่ใช่เกมที่เราสามารถกดปุ่ม Reset แล้วเริ่มใหม่ได้ทุกเมื่อที่เราพลาด เพราะฉะนั้น ทุกการตัดสินใจ ทุกการกระทำของเรา มันส่งผลต่อชีวิตของเราทั้งนั้น

กูไม่ได้บอกให้พวกเอ็งต้องเครียด ต้องกดดันตัวเองมากจนเกินไปนะเว้ย แค่อยากจะบอกว่า ให้เราใช้ชีวิตอย่างมีสติ รอบคอบ และมีความหวัง

มองโลกตามความเป็นจริง แต่ก็อย่าปล่อยให้ความสิ้นหวังมันครอบงำจิตใจของเราจนหมดสิ้น

จำไว้ว่า ในวันที่ฟ้ามันมืดมิดที่สุด นั่นแหละคือเวลาที่เราจะได้เห็นแสงดาวที่ส่องประกายอยู่บนนั้น

พลังชีวิตของพวกเอ็งน่ะ มันไม่ได้หายไปไหนหรอก บางทีมันอาจจะแค่หลบซ่อนอยู่ รอวันที่พวกเอ็งจะลุกขึ้นมาปลุกมันให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

ลุกขึ้นมาเถอะไอ้หนุ่ม ไอ้สาว โลกมันอาจจะยาก แต่พวกเอ็งก็ไม่ได้อ่อนแออย่างที่คิดหรอกน่า

สู้ต่อไป... แล้ววันหนึ่ง พวกเอ็งจะมองย้อนกลับมา แล้วพบว่า ไอ้ความยากลำบากในวันนี้ มันเป็นแค่บทเรียนที่ทำให้พวกเอ็งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้นเอง

แชร์ให้เพื่อน

ความเห็น 1

ชอบ 0

เก็บไว้ในคลัง 0

ดูแล้ว 48